Eerder deze week schreef ik een artikel over het aanschaffen van een hond via Marktplaats. Hoe broodfokkers je daar een loer draaien. En hoe Marktplaats zich verschuilt achter de wetgeving als je ze wijst op de praktijken die deze gasten er op na houden. Ik besloot dit artikel met te zeggen dat het aanbieden van honden via Marktplaats misschien helemaal niet verboden hoeft te worden. Iets waar ik in dit artikel verder op in wil gaan. Want misschien moeten we dat wel willen, maar moet de boel anders geregeld worden.
Zoals je hebt kunnen lezen, worden er in Nederland op jaarbasis (2014) 133.000 honden aangeschaft via de Commerciele fok (broodfokkers en oeps-nestjes). En de Raad van beheer geeft op jaarbasis (2014) zo’n 37.000 stambomen af.
Zoals je ziet in bovenstaande grafiek, is het aantal afgegeven stambomen in de afgelopen jaren flink aan het dalen. Dit heeft als voornaamste reden dat de regels strenger zij geworden. Vroeger kon elke “Jan Doedel” een stamboom aanvragen. Jaha! Ook bij de broodfokker kreeg je bijna altijd standaard een officiele stamboom mee. Nadat de regelgeving veranderd is, kregen deze lui geen stambomen meer. Logischerwijs is daarmee het aantal afgegeven stambomen gedaald. Toch blijven broodfokkers claimen dat ze “Rashonden” verkopen. Iets waar de Raad van Beheer een campagne tegen gestart is.
Zoek de verschillen
“De Raad van Beheer start in oktober een campagne om de verschillen tussen rashonden met stamboom en honden zonder stamboom uit te leggen. Bij een uitgebreide test waar meer dan 5.000 respondenten aan meededen, is er een campagnebeeld gekozen dat het beste aanspreekt bij de doelgroep. De campagne heet ‘Zoek de verschillen’. Daarbij benadrukken we de voordelen van de rashond met stamboom en promoten zo de verantwoord gefokte rashond met stamboom. De campagne start in oktober, zowel online als in gedrukte media, met de nadruk op promotie binnen de sector. Vanaf 2016 wordt de campagne verder uitgerold.”
Een prima initiatief als je het mij vraagt. Bovendien is het een initiatief dat ons koopgedrag op Marktplaats wel eens voor goed zou kunnen veranderen!
Hoe meer bewustwording je kweekt rondom de gevaren van commercieel gefokte honden en de bijbehorende illegale hondenhandel, hoe beter. Er zit echter 1 grote “maar” aan deze campagne. Een “maar” die ik in een gesprek over mijn vorige artikel ontdekte.
Stel dat deze campagne een enorm succes wordt. En 1/2 van alle mensen die normaal een hond via de commerciele fok koopt, koopt in 2016 een stamboomhond. Het huidige aanbod van stamboomhonden kan helemaal niet aan die vraag voldoen.
Als er 133.000 honden per jaar worden aangeschaft via commerciele fokkers (op Marktplaats etc), dan zou dit betekenen dat bij een succesvolle campagne zo’n 65.000 mensen in de toekomst zullen kiezen voor een hond met stamboom. We weten echter ook dat er maar 37.000 stamboomhonden per jaar worden geboren in Nederland. Een eenvoudige rekensom leert ons dan ook dat je, om in die vraag te voorzien, iets meer dan 100.000 stamboomhonden per jaar moet fokken. Een onmogelijke opgave voor de rasfokkers.
Om in deze enorme vraag te kunnen voorzien (er vanuit gaand dat de Campagne inderdaad zo succesvol wordt dat 50% van de mensen in het vervolg voor een Stamboomhond kiest) kunnen er een paar dingen gedaan worden om aan die vraag te voldoen:
De stamboomhonden-fabriek
Stamboomfokkers worden grootschalige stamboomfokkers. Met tientallen honden. Dan krijg je een soort Stamboomhonden-fabriek. Klinkt niet echt aantrekkelijk he? Bovendien zijn de stamboomfokkers over het algemeen mensen die dit doen uit liefde voor hun ras. Niet omdat ze op grote schaal pups willen produceren. Niet omdat ze hier hun werk van willen maken. Het gros van de stamboomfokkers heeft er immers gewoon een baan naast, omdat het fokken van deze honden hun geen geld oplevert.
Meer honden adopteren
“Don’t shop, but adopt”. Een prachtige uitspraak en een waar ik het helemaal mee eens ben. Maar in combinatie met deze campagne red je het daar ook niet mee. Volgens cijfers uit een hondentelling van het “Stray Animal Foundation Platform”, komen er per jaar zo’n 74.875 in de Nederlandse asiel terecht. Een behoorlijk aantal! Echter, gelukkig worden er hiervan ook 74.767 geadopteerd! Je houdt dus maar 108 honden over die het “gat” kunnen vullen wanneer de campagne succesvol is. Dus, alhoewel ik het toejuich dat mensen honden een tweede kans geven (dit hebben wij zelf immers ook gedaan!), zal het in dit scenario niet bijdragen aan de oplossing die ik zoek. Er zullen immers niet ineens tienduizenden honden extra beschikbaar zijn in asiels en via herplaatsings organisaties. Gelukkig maar!;)
Het aantal stamboomfokkers vergroten
Deze optie, gezien door mijn ogen als een dromer, zou wel eens voor een deel het “gat” kunnen vullen dat ontstaat wanneer de (online) handel in dieren in Nederland serieus wordt aangepakt door onze regering. Zoals je kunt zien in onderstaande grafiek, is het aantal stambomen dat in Nederland is afgegeven in de afgelopen jaren flink afgenomen.
In ons land zijn er van alle denkbare rassen fantastische stamboomfokkers te vinden. Maar helaas zijn zij in relatief kleine getalen aanwezig. En misschien ligt hier wel voor een klein deel de oplossing voor het “probleem”. Om nieuwe fokkers te stimuleren, heb je wel even wat werk te verzetten natuurlijk. Maar ik weet zeker dat er aardig wat mensen zijn die de ambitie hebben, maar de stap niet durven zetten. Omdat ze geen idee hebben waar te beginnen. Het is dan ook niet niks om stamboomfokker te worden. Hieraan gaat maandenlang, zo niet jarenlang, research naar het betreffende ras vooraf, als ook het volgen van cursussen en verder nog alle wettelijke zaken die geregeld moeten worden alvorens je jezelf een stamboomfokker mag noemen. Ook zie je soms een gebrek aan “helpende handen”. Fokkers die elkaar soms het licht in de ogen niet gunnen en daarom “nieuwe” fokkers niet willen helpen. Hun eigen dekreuen niet door nieuwe fokkers willen laten gebruiken, puur omdat de fokker in kwestie nieuw is in het wereldje. Of zelfs fokkers die hun eigen pupkopers niet willen helpen wanneer zij een raskennel willen beginnen waar alles volgens de regeltjes gaat.
Hoe mooi zou het zijn wanneer alle rasverenigingen en stamboomfokkers de handen ineen slaan en hun aspirant-fokkers op weg helpen. Vertellen over hoe zij ooit begonnen zijn. Wat de valkuilen zijn. Maar vooral wat voor een prachtige uitoefening van je passie het is!
Wanneer er in Nederland méér echte stamboomfokkers zouden worden opgeleid door hun “peers”, vergroot je het aantal gezonde rashonden in Nederland (waardoor mensen minder lang op een pup hoeven wachten en dus minder snel naar Marktplaats of grote handelaars trekken). Bovendien vergroot je zo de genenpoel ook nog eens, wat het ras alleen maar ten goede kan komen!
Voorlichting van de pupkoper
Om Nederland te stimuleren om stamboomhonden te fokken, vind ik dus eigenlijk dat organisaties als de Raad van Beheer eens met een mooie voorlichtingscampagne moeten komen rondom Stambomen. Dit zijn namelijk meer dan alleen papiertjes voor showhonden. Elke gezonde Nederlandse huishond verdient zo’n bewijs van afstamming. En daarmee een bepaalde vorm van garantie. Dat zijn moeder niet ook zijn zus is. Of dat er weinig erfelijke ziektes in zijn familiegeschiedenis voorkomen. Daar valt in mijn ogen nog behoorlijk wat winst te behalen.
En honden kopen op Marktplaats dan?
In principe vind ik dit nog steeds een “nee” eigenlijk. Tenminste, wanneer je het over pups hebt. Maar, door op een fatsoenlijke manier campagne te voeren en organisaties voor dierenwelzijn eens flink wat klappen met de zweep te laten geven aan platforms als Marktplaats, hoop ik heel stilletjes dat er op Marktplaats in de toekomst een veiliger klimaat ontstaat voor de verkoop van honden. Een klimaat waarin broodfokkers in elk geval GEEN podium meer krijgen. Waar herplaatsingsorganisaties de ruimte krijgen om hun honden in de kijker te spelen.
Overigens zou Marktplaats eigenlijk allang de advertenties van fokkers moeten afkeuren, wist je dat? In “het shiba-wereldje” heb ik inmiddels een aantal dierbare vrienden en kennissen met behoorlijk wat verstand van zaken. En een van hun heeft op de website van de RVO (Rijksdienst voor Ondernemend Nederland) een zeer interessant stuk regelgeving gevonden dat de huidige werkwijze van Marktplaats volledig tegenspreekt:
Iedereen die bedijfsmatig (en dat is wat commerciele fok is) dieren verkoopt, is volgens deze website verplicht om een UBN (Uniek Bedrijfsnummer), inschrijving bij de Kamer van Koophandel (KvK) en een bewijs van vakbekwaamheid te hebben. Wanneer iemand bedrijfsmatig dieren houdt (fokt of handelt) en deze drie zaken niet op orde heeft, mag hij dus volgens deze regelgeving GEEN handel drijven in levende dieren.
Hier kun je de regelgeving rondom het bedrijfsmatig houden van dieren nalezen.
https://mijn.rvo.nl/bedrijfsmatig-huisdieren-houden
Marktplaats zegt:
“De verkoop en aankoop van objecten en diensten op Marktplaats is in beginsel toegestaan als de handel hierin niet is verboden door nationale of internationale wet- en regelgeving. Uitgangspunt is dat een object of dienst dat offline mag worden verkocht over het algemeen ook via Marktplaats mag worden verkocht.”
Als je de voorwaarden van de RVO en het statement van Marktplaats naast elkaar legt, kun je dus concluderen dat het gros van de mensen die via Marktplaats dieren verkopen zich NIET aan de regels houden.
In België hebben ze het bij speurders.be al gesnapt. Hier mogen alleen dieren worden verkocht wanneer de verkoper een Kennelnummer heeft en niet meer dan 1 ras te koop zet. Hiermee vang je natuurlijk niet alle boeven, maar het is een heel goed begin! Een begin dat ze bij Marktplaats langzaam ook eens moeten gaan maken vind ik.
Er zal dan op termijn een duidelijke verschuiving optreden in de aanbieders. Broodfokkers, oeps-nestjes en andere commerciele fokkers MOGEN dan niet zomaar en masse adverteren.
Ik denk dus, als we onze denkwijze over de aanschaf van honden en de werkwijze van Marktplaats kunnen veranderen, het zeker wel mogelijk kan zijn om via Marktplaats op een verstandige en doordachte wijze een hond aan te schaffen die gezond van lichaam en geest is. Maar of dit op de korte termijn haalbaas is is de vraag. Het vergt veel inzet van Dierenrechten organisaties, de overheid, maar vooral van de consument om het koopgedrag en de online handel in dieren te veranderen.
