Geregeld komt mijn eigen Shiba Kimi in aanraking met kinderen. Meestal zijn het de kinderen van goede vrienden of familieleden die heel groed begrijpen hoe ze onze meid moeten benaderen. En als ze het niet weten, kunnen we het ze heel goed uitleggen. Maar zo nu en dan, tijdens een wandeling, verjaardagen, in een restaurant of bistro, is het onvermijdelijk dat “vreemde” kinderen op je afstappen en je Shiba gaan aanhalen of ermee willen spelen. Wat dat betreft hebben ze zeker een aantrekkingskracht op kinderen vanwege hun zachte en vriendelijke verschijning. Dit kan voor vervelende situaties zorgen. Plots een vreemde hand op je hoofd, een ruk aan je staart of een kriebel op je buik, daar zijn lang niet alle Shiba’s van gediend. Natuurlijk zijn er uitzonderingen! Shiba’s die het spelen met het kind moeiteloos ondergaan. Zeker als de kinderen iets ouder zijn, kunnen ze aan elkaar een geweldig speel- en wandelmaatje hebben.

Nu bereiken mij de laatste tijd steeds vaker berichten van mensen die hun, vaak nog jonge, shiba van de hand doen omdat er gezinsuitbreiding is en de hond “niet te vertrouwen” is bij het kind. Als hoogtepunt volgde een bericht uit Amerika, waar twee shiba’s een baby van 3 maanden oud hebben doodgebeten. De baby van hun baasjes, in hun eigen huis. Is dit dan de schuld van de honden? In mijn ogen zijn dit soort voorvallen NOOIT, maar dan ook NOOIT de schuld van de hond. Tijd om ook op deze blog eens aandacht te besteden aan de combinatie Shiba-Kind en waarom deze niet zo vanzelfsprekend is als het misschien lijkt.
Shiba Inu’s zijn niet het ideale huisdier voor kinderen. Een Shiba is geen speelgoed en wil ook niet zo behandeld worden. In de regel vallen ze kinderen nooit zomaar uit het niks aan, maar ze zullen het absoluut niet op prijs stellen als er vingertjes in hun ogen prikken en handjes aan hun staart trekken. Een Shiba die zich op die manier bedreigd voelt zal grommen en zal, zoals het binnen een roedel gaat, direct het kind willen corrigeren. Een correctie die bij honden onderling geen kwaad kan, maar die bij kinderen voor verwondingen kan zorgen. Een hond kan nu eenmaal niet mopperen zoals wij dat kunnen. Daarvoor moeten we nog even wat evolutionair geduld opbrengen. Kun je de hond daar ongelijk in geven? Hoe vervelend het ook is als je hond een ander pijn doet, dit doet hij niet moedwillig, dit hoort bij het gedrag van de hond in de roedel.
Of je nu zelf kinderen hebt of niet, het is erg belangrijk om je Shiba van jongs af aan al te laten kennismaken met kinderen. Laat ze positieve ervaringen hebben met kinderen van allerlei leeftijden. Bezoek tijdens je dagelijkse wandelingen bijvoorbeeld regelmatig plekken waar veel kinderen zijn. Speeltuinen, scholen, sportvelden.
Laat hier de kinderen contact maken met je pup. Aaien, spelen, knuffelen en beloon je hondje voor zijn goede gedrag met een lekkernij! Zodra je hondje denkt dat kinderen eigenlijk een grote snoepmachine voor honden zijn, heb je je doel bereiktJ Vertel hier ook de kinderen hoe je wild at je hond benaderd wordt natuurlijk. Geen handen die van bovenaf komen aaien, maar eerst een snuffel aan de hand, waarna je Shiba het ongetwijfeld heerlijk zal vinden om onder zijn kinnetje gekriebeld te worden. Geen plotselinge aanrakingen op plekken die je hond zelf niet ziet aankomen, maar lange aaien over de rug.
Als je een Shiba hebt en zelf kinderen wil (of al kinderen hebt en een Shiba in huis wil nemen), zul je ze allebei moeten leren elkaar te respecteren. Je kind is geen kauwspeeltje, je hond is geen aankleedpopJ Laat je kind zien hoe je op een leuke manier met de hond kunt spelen. Verstoppertje spelen, apporteren (als je het geluk hebt dat jouw Shiba dat doeth aha) of lekker rondrennen in de buitenlucht, allemaal ontzettend leuke dingen voor hond en kind om samen te doen. Zo bouwen ze hun vertrouwensband ook alleen maar meer uit.
Baby’s en peuters tot een jaar of 4 wil je zoveel mogelijk apart houden van je Shiba als je zelf niet ACTIEF in dezelfde ruimte aanwezig bent. Het afschuwelijke drama in Amerika waarbij een kleine baby werd doodgebeten door de Shiba’s van het gezin laat dit maar weer eens zien. De kleine baby lag op de buik van papa te slapen op de bank. Ook papa zelf was druk bezig met een dutje. Toen de kleine vervolgens van de bank af viel ging het gruwelijk mis. Dus ook als je WEL in dezelfde ruimte aanwezig bent, moet je je er echt van bewust zijn dat je ze in de gaten moet houden. Let op! Je hond WIL je kind geen pijn doen, maar wil waarschijnlijk spelen. En tegen de scherpe tanden en het gespierde lijf van een gezonde hond is geen enkele baby opgewassen helaas.

Laat je shiba aan je baby wennen vanaf het vroegste begin. Laat hem snuffelen en beloon goed gedrag met iets lekkers. Neem de baby ook zo snel mogelijk mee tijdens jullie “routine bezigheden” zoals het uitlaten van de hond en gehoorzaamheidsspelletjes, zodat de baby in de ogen van je Shiba snel onderdeel gaat uitmaken van de dagelijkse gang van dingen. Je zult misschien gaan merken dat je hond het kleintje wil gaan beschermen tegen de buitenwereld. Hoe aandoenlijk dit ook is, pas op dat dit geen al te serieuze vormen aanneemt op momenten dat mensen op bezoek komen en je kindje op schoot hebben. Laat hier duidelijk merken dat JIJ degene bent die over de kleine waakt, niet je hond.

Is je kindje inmiddels iets ouder? Laat hem dan dingen ondernemen samen met de hond. Gehoorzaamheidsspelletjes, wandelingen. Dit is voor kind en hond een leuke en leerzame activiteit waarbij ze ook een sterke band met elkaar zullen ontwikkelen.
Zorg er ook voor dat je Shiba met genoeg “vreemdelingen” van klein formaat in aanraking komt. De vriendjes van je eigen kids die over de vloer komen, de kinderen die je tegenkomt tijdens wandelingen, maak hier een leuke ervaring van en betrek ook je eigen kind in deze interactie.
Ik hoop van harte dat deze informatie nuttig is geweest voor je. Voor nu of voor in de toekomst:)